8 μέρη που πρέπει να επισκεφτείτε στη Νότια Αμερική για τα οποία πιθανότατα δεν έχετε ακούσει ποτέ
Η πρόσβαση ακόμη και σε μερικά από τα πιο απομακρυσμένα μέρη της Νότιας Αμερικής έχει βελτιωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, δημιουργώντας ένα καλογραμμένο πλέον τουριστικό μονοπάτι. Αλλά αν θέλετε να ξεφύγετε από τα πλήθη και να κάνετε μια γραμμή για έναν ανεξερεύνητο θησαυρό της Νότιας Αμερικής, μην ψάξετε πέρα από αυτήν τη λίστα με τα μέρη που δεν έχετε ακούσει ποτέ, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε.
Από πόλεις-φαντάσματα της Αργεντινής ή εναλλακτικούς εορτασμούς καρναβαλιού της Βραζιλίας έως ένα από τα πιο μοναδικά και απειλούμενα τοπία του κόσμου, θα συναντήσετε μια νέα προοπτική στη Νότια Αμερική αν επισκεφτείτε κάποιο από αυτά τα μέρη.
1. Για την ιστορία: Epecuén, Αργεντινή
Κάποτε ένα πολυσύχναστο θέρετρο που προσέλκυε 25.000 παραθεριστές ετησίως, το Epecuén βρήκε έκτοτε δυσφημία ως η πόλη-φάντασμα της Αργεντινής . Το 1985, το κύριο αξιοθέατο της – μια θεραπευτική λίμνη με θαλασσινό νερό – ξεχείλισε από τις όχθες της, πλημμυρίζοντας την πόλη.
Εγκαταλελειμμένο σε έναν υδάτινο τάφο για σχεδόν 25 χρόνια, το Epecuén επανεμφανίστηκε όταν το νερό τελικά άρχισε να υποχωρεί το 2009. Μπορείτε να επισκεφτείτε αυτό το μελαγχολικό λείψανο των χαμένων χρόνων παίρνοντας ένα λεωφορείο για το κοντινό Carhue (επτά ώρες από το Μπουένος Άιρες), από όπου μπορείτε περπατήστε ανάμεσα στα ερείπια και μιλήστε ακόμη και με πρώην κατοίκους.
Μπορεί να μην είναι τόσο προφανές, αλλά η Αργεντινή προσφέρει επίσης μια αξιοπρεπή ποσότητα χρυσών ακτών για τις τέλειες διακοπές στην παραλία .
2. Για συναρπαστικό πολιτισμό: Σουρινάμ
Η τουριστική βιομηχανία του Σουρινάμ εξακολουθεί να βρίσκεται σε νεότερη κατάσταση, αλλά μην αφήσετε αυτό να σας αποτρέψει. Η πρωτεύουσά του, το Παραμαρίμπο, κατέχει το καθεστώς Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO χάρη στα καλοδιατηρημένα αποικιακά ξύλινα κτίριά του, ενώ έξω από την πόλη μπορείτε να εξερευνήσετε τη θέση του Σουρινάμ ως μία από τις πιο αινιγματικές χώρες της Νότιας Αμερικής με ένα ταξίδι στις κοινότητες των βυσσινί Saramaka.
Αρχικά ομάδες σκλάβων φυτειών που διέφυγαν στη ζούγκλα τον δέκατο έβδομο και δέκατο όγδοο αιώνα, αυτές οι κοινότητες διατηρούν τις αφρικανικές παραδόσεις και τις διαλέκτους της Γκάνας. Οι ελεγχόμενες περιηγήσεις στα χωριά των Maroons είναι δυνατές με πρακτορεία στο Paramaribo.
3. Για ένα εναλλακτικό καρναβάλι: Olinda και Recife, Βραζιλία
Το Ρίο ντε Τζανέιρο μπορεί να προσελκύει τους περισσότερους διεθνείς επισκέπτες, αλλά το καρναβάλι στην Olinda και τη Recife – γειτονικές πόλεις στα βορειοανατολικά της Βραζιλίας – προσφέρει μια μοναδική και πιο παραδοσιακή εμπειρία.
Για την εβδομάδα του καρναβαλιού, οι ελικοειδής, αποικιακοί δρόμοι της Olinda γεμίζουν με παρελάσεις που αντικατοπτρίζουν ένα μείγμα βραζιλιάνικης λαογραφίας και αφρικανικών επιρροών: ρίξτε μια ματιά στον χορό frevo (κλόουν που χορεύουν με ομπρέλες) και το maracatu . Το τελευταίο είναι ένα στυλ τύμπανα που έφερε αρχικά στη Βραζιλία Αφρικανοί σκλάβοι και όπου οι παίκτες φορούν πολυτελώς διακοσμημένες και εξωφρενικές κομμώσεις κεφαλής.
Τόσο στο Ρεσίφε όσο και στην Ολίντα, υποταχθείτε στη φρενήρη ενέργεια των καρναβαλικών μπλοκ : παρελάσεις χορευτικών γλεντζέδων ντυμένων με οτιδήποτε, από παραδοσιακές στολές μέχρι κοστούμια Flintstones . Πάνω από το χάος δεσπόζουν τα 20 πόδια ψηλά bonecos de Olinda – τεράστια αγάλματα με έντονα χρώματα. Μην χάσετε το πιο διάσημο από αυτά τα μπλοκ στο Ρεσίφε: το Galo da Madrugada . Με πάνω από 2,5 εκατομμύρια χορευτές, είναι ο μεγαλύτερος παγκοσμίως και διαθέτει τον γιγάντιο κόκορα boneco από τον οποίο πήρε το όνομά της η παρέλαση.
4. Για εξαιρετική διεθνή κουζίνα: Gustu, La Paz , Βολιβία
Η Βολιβία και η «διεθνώς φημισμένη κουζίνα» σπάνια εμφανίζονται στην ίδια πρόταση. Ωστόσο, μια επανάσταση στα τρόφιμα που οδηγείται από τον Claus Meyer – τον παγκοσμίου φήμης σεφ και ιδιοκτήτη του δανέζικου εστιατορίου Noma – επιχειρεί να επανεφεύρει τη φήμη της Βολιβίας.
Η Meyer άνοιξε το Gustu το 2012 με μια νέα αντίληψη για το εξαιρετικό φαγητό , δείχνοντας τι μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τοπικά, βολιβιανά συστατικά. Το εστιατόριο διευθύνεται εξ ολοκλήρου από σεφ που έχουν εκπαιδευτεί στην πιο φτωχή συνοικία της Λα Παζ – το El Alto – και λειτουργεί ως κοινωνική επιχείρηση που παρέχει ευκαιρίες για τους μη προνομιούχους νέους της πόλης.
Δοκιμάστε ένα μενού γευσιγνωσίας επτά πιάτων με συνδυασμούς ποτών για 640 bolivianos και δείτε τη μαγεία να συμβαίνει καθώς γευματίζετε στο τραπέζι του σεφ.
5. Για ανέγγιχτες παραλίες: Palomino, Κολομβία
Αν αναζητάτε ανάπαυλα από τα ταξίδια, οι παρθένες παραλίες του Palomino με λευκή άμμο θα πρέπει να είναι δίπλα στο δρομολόγιό σας. Αν και η φήμη του ως τουριστικού καταφυγίου αυξάνεται, το Palomino παραμένει ένας παράδεισος για όποιον θέλει να χαλαρώσει σε παρθένες ακτές κάτω από την υψηλότερη παράκτια οροσειρά του κόσμου, τη Σιέρα Νεβάδα ντε Σάντα Μάρτα. Δεν υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε εδώ πέρα από την ηλιοθεραπεία ή το ποτάμι – αλλά, ειλικρινά, αυτό είναι μέρος της απήχησης.
6. Για εκπληκτικούς βραχώδεις σχηματισμούς: Lago General Carrera, Χιλή/Αργεντινή
Καλύπτοντας 1850 τετραγωνικά χιλιόμετρα, το Lago General Carrera (ή Lago Buenos Aires όπως είναι γνωστό στην Αργεντινή) είναι ένα υδάτινο σώμα που απλώνεται στα σύνορα Χιλής/Αργεντινής, πέντε ώρες νότια του Coyhaique . Τροφοδοτείται από παγετώδη νερά από τα βουνά, η λάσπη είναι υπεύθυνη για το εκπληκτικό γαλάζιο του νερού, το οποίο αλλάζει χρώμα κατά τη διάρκεια του έτους.
Είναι ένα αξιοθέατο που δεν πρέπει να χάσετε χάρη στους βραχώδεις σχηματισμούς από λευκό, μπλε και ροζ μάρμαρο στο κέντρο της λίμνης, προϊόν διάβρωσης 6000 ετών. Προσβάσιμο μόνο με σκάφος, οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τη μεγαλύτερη δομή, το El Catedral de Márbol (ο Μαρμάρινος Καθεδρικός Ναός) ή να εκτιμήσουν την εκπληκτική αντίθεση των χρωμάτων στα μικρότερα συστήματα σπηλαίων.
7. Για άφθονη άγρια ζωή: Εθνικό Πάρκο Monte León, Αργεντινή
Η πρώτη προστατευόμενη ακτή της Αργεντινής, το Parque Nacional Monte León είναι γεμάτη από θαλάσσια και υδρόβια ζώα. Καλύπτοντας 24 μίλια ερημικών ακτών, εκτιμάται ότι υπάρχουν 70 είδη πουλιών, 75.000 πιγκουίνοι του Μαγγελάνου και μια αποικία θαλάσσιων λιονταριών. Οι θεάσεις δελφινιών και φαλαινών είναι επίσης συχνές και ένα επίσημο κάμπινγκ με βασικές εγκαταστάσεις σημαίνει ότι μπορείτε να εκτιμήσετε αυτό το εκπληκτικό εθνικό πάρκο σε πιο κοντινή απόσταση. Επισκεφτείτε τους ανοιχτούς μήνες του πάρκου από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο.
8. Για εναλλακτικά τοπία: The Swamp, Παραγουάη
Ο μεγαλύτερος φυσικός υγρότοπος στον κόσμο, το El Pantanal καλύπτει 81.000 τετραγωνικά μίλια σε όλη τη Βραζιλία, τη Βολιβία και την Παραγουάη. Σε κίνδυνο από κακές γεωργικές πρακτικές και ανεξέλεγκτο τουρισμό, αυτό το εκπληκτικά ποικιλόμορφο οικοσύστημα μπορεί να προσεγγιστεί πιο περιπετειώδη από την πλευρά της Παραγουάης, με ένα ταξίδι στον βιολογικό σταθμό Los Tres Gigantes.
Κοντά στην πόλη Bahia Negra και 600 μίλια από την πρωτεύουσα Asuncion, ο σταθμός είναι προσβάσιμος με λεωφορείο, αεροπλάνο ή πλοίο. Με φαγητό και κατάλυμα, μπορείτε να περάσετε τις μέρες σας αναζητώντας το άπιαστο τζάγκουαρ με έναν από τους οδηγούς του σταθμού ή απλώς να χαλαρώσετε και να εκτιμήσετε το έργο του οργανισμού για την προστασία ενός από τα πιο μοναδικά τοπία του κόσμου.